Την Πέμπτη, 21 Μαΐου 2015, πραγματοποιήθηκε η ημερήσια σχολική μας εκδρομή, στην οποία συμμετέχουν οι μαθητές της Δ΄, Ε΄και Στ΄ τάξης. Ο προορισμός μας φέτος ήταν η κοντινή πόλη της Καστοριάς, γεγονός που μας χαροποίησε ιδιαίτερα, καθώς έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια να κάνουμε μακρινές εκδρομές, οι οποίες κουράζουν και ταλαιπωρούν όσους συμμετέχουν. Το πρόγραμμά μας περιελάμβανε αρχικά επίσκεψη και ξενάγηση στο Δισπηλιό, όπου υπάρχει ο νεολιθικός λιμναίος οικισμός, με χωμάτινες καλύβες.
Ακολούθησε επίσκεψη στο Ενυδρείο Καστοριάς, το οποίο όπως ενημερωθήκαμε από την υπεύθυνη, είναι το μεγαλύτερο των Βαλκανίων και φιλοξενεί ένα μεγάλο αριθμό ειδών του γλυκού νερού, όπως χέλια, γριβάδια, τρίτωνες, μέχρι και οξύρρυγχους.
Η τελευταία προγραμματισμένη επίσκεψή μας ήταν στο σπήλαιο της Καστοριάς, που είναι γνωστό ως "Η σπηλιά του Δράκου". Είναι ένα σπήλαιο 6.000.000 ετών, το οποίο ανακαλύφθηκε τυχαία από τρεις άντρες, που ζήτησαν καταφύγιο εκεί, το 1956. Από το 2010 είναι επισκέψιμο και είναι ένα πραγματικό στολίδι, καθώς επικοινωνεί με τη λίμνη και τα νερά του δίνουν μια όψη μαγική!
Καταλήξαμε για φαγητό στο πάρκο της Μεσοποταμίας, έναν υπέροχο ανοιχτό χώρο, με μπόλικα τραπέζια και χώρους για παιχνίδι, πράσινο, καλό φαγητό και άριστη εξυπηρέτηση. Φυσικά, δε θα μπορούσε να λείψει ένα παγωτό στην άκρη της λίμνης Ορεστιάδας, αλλά κι ένας καφές για τους συνοδούς δασκάλους. Τα παιδιά απόλαυσαν κάθε στιγμή και συνειδητοποιήσαμε την αξία του να γνωρίσουμε πρώτα πρώτα τον τόπο μας! Και του χρόνου με υγεία!
Ακολούθησε επίσκεψη στο Ενυδρείο Καστοριάς, το οποίο όπως ενημερωθήκαμε από την υπεύθυνη, είναι το μεγαλύτερο των Βαλκανίων και φιλοξενεί ένα μεγάλο αριθμό ειδών του γλυκού νερού, όπως χέλια, γριβάδια, τρίτωνες, μέχρι και οξύρρυγχους.
Η τελευταία προγραμματισμένη επίσκεψή μας ήταν στο σπήλαιο της Καστοριάς, που είναι γνωστό ως "Η σπηλιά του Δράκου". Είναι ένα σπήλαιο 6.000.000 ετών, το οποίο ανακαλύφθηκε τυχαία από τρεις άντρες, που ζήτησαν καταφύγιο εκεί, το 1956. Από το 2010 είναι επισκέψιμο και είναι ένα πραγματικό στολίδι, καθώς επικοινωνεί με τη λίμνη και τα νερά του δίνουν μια όψη μαγική!
Καταλήξαμε για φαγητό στο πάρκο της Μεσοποταμίας, έναν υπέροχο ανοιχτό χώρο, με μπόλικα τραπέζια και χώρους για παιχνίδι, πράσινο, καλό φαγητό και άριστη εξυπηρέτηση. Φυσικά, δε θα μπορούσε να λείψει ένα παγωτό στην άκρη της λίμνης Ορεστιάδας, αλλά κι ένας καφές για τους συνοδούς δασκάλους. Τα παιδιά απόλαυσαν κάθε στιγμή και συνειδητοποιήσαμε την αξία του να γνωρίσουμε πρώτα πρώτα τον τόπο μας! Και του χρόνου με υγεία!
