Με αφορμή το μάθημα της γλώσσας της Δ' τάξης "Αστραδενή", στο οποίο γίνεται περιγραφή του σχολείου της Σύμης από την μαθήτρια Αστραδενή, ζητήσαμε από τα παιδιά να βρουν πληροφορίες για την ιστορία και του δικού μας σχολείου.
Στα αρχεία μας βρήκαμε την ιστορία του 1ου Δημοτικού Σχολείου, όπως την αφηγήθηκε παλιότερα σε ένα από τα εγγόνια της η κα Μαίρη Καραλιώτα - Τσικαρδάνη, η οποία υπήρξε δασκάλα και διευθύντρια του σχολείου. Παραθέτουμε το κείμενο, όπως ακριβώς το κατέγραψε το εγγόνι της.
"Το 1ο Δημοτικό Σχολείο των Σερβίων έχει μεγάλη ιστορία. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, στο χώρο που σήμερα είναι η παιδική χαρά, υπήρχε ένα μεγάλο κτίριο, με τριάντα πέντε δωμάτια, όπου στεγάζονταν οι δημόσιες υπηρεσίες. Πίσω από το κτίριο ήταν το προαύλιο με μαρμάρινα συντριβάνια και ωραίες βρύσες. Μετά την απελευθέρωση των Σερβίων, το 1912, έγινε ορφανοτροφείο για τα ορφανά παιδιά του πολέμου.
Ο χώρος που είναι σήμερα χτισμένο το σχολείο μας, ήταν το προαύλιο των τούρκικων φυλακών.
Ορισμένα ερείπια από φαρδιά πέτρινα ντουβάρια, σώζονται ακόμη. Την ημέρα που απελευθερώθηκαν τα Σέρβια, τον Οκτώβρη του 1912, οι Τούρκοι έβγαλαν τους φυλακισμένους Έλληνες παπάδες, δασκάλους και προκρίτους και τους σκότωσαν. Είναι οι 117 Εθνομάρτυρες, γι' αυτό και ο τόπος που είναι κτισμένο το σχολείο μας, είναι ιερός.
Το ορφανοτροφείο που είπαμε παραπάνω, λειτούργησε μετά το 1936. Κατόπιν, το 1943, στεγάστηκε Δημοτικό Σχολείο, που κάηκε από τους Γερμανούς, όπως όλα τα σπίτια των Σερβίων. Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το 1946, χτίστηκε το σχολείο με τη μορφή που έχει σήμερα. Κατά καιρούς έγιναν κάποιες επισκευές, χωρίς όμως να αλλάξει η βασική μορφή.
Το 1995, μετά το σεισμό της 13ης Μαΐου, χτίστηκαν συμπληρωματικά οι 4 καινούριες αίθουσες".
